Ruhi su ile büyüyüp..kuzenden metallica yı görüp..alman bir arkadaş sayesinde nirvana ile tanışmam..seyrettiğim bir filmin ardında kelt kültürüne merak salmam..caz piyanisti bir arkadaşın heyecanına ortak olup caz kulvarına adım atmam..bana hep "açgözlülük" gibi geldiyse de ...mutlaka daha başka bir şeydi ve benim gibi "her şeyi" dinleyen insanlar vardı..sonuçta bu açgözlülük olamazdı..bu doyumsuzluk boş bir doyumsuzluk değildi çünki..belli bir yerden sonra tıkanıp kalma değil..aksine alınan her miktarda bu hazzın daha da artması..heyecanın ikiye katlanması söz konusuydu.Hal böyle olunca artık insanların "ne dinliyorsun" sorularına mırın kırın edip utanarak her şeyi demektense..Gerinerek "emek harcanmış..kaliteli her türü" dinliyorum diyebilmeyi öğrendim.Bu kolay değildi..çünki insanlara bunun açıklamasını yapmak zorunda kalıyordum.Nasıl yani diyen şaşkın bakışlara..bir saat o dönemde en çok dinlediklerimi ama aslında su türde daha bir bilgili olduğumu bu müzisyeni şu anda araştırdığımı vs.anlatmak zorunda kalıyordum.
Çünki insanlar "bir" tane cevap istiyorlardı.Onlar aldıkları eğitimde,günlük hayatlarında tek cevap ile yatinmeye alışmışlardı .Onlara göre birden fazla şeyle ilgilenmek...gereksiz..zahmetli..daha da kötüsü faydasızdı.Eğer ki insan dinlediği bir gruptan zevk alıyorsa daha fazlasına ne gerek vardı?!
Tıpkı sorgulamanın..kuşkulanmanın..insan için yük olduğu gibi farklı müzikler dinlemekte bir o kadar yüktü..onlara mtv grunge veriyorsa onu..kral fantazi veriyorsa onu alacaklardı.İşte bu yüzden her yerde ve her zaman parçalandığı gibi müzik zevkleride parçalanacak..insanlar ellerine verilen küçük parçalarla mutlu olduklarına inandırılacaklardı.Bu onlara değişik bir giyim,farklı bir bakış açısı,başka bir kimlikte vaat ediyordu ayrıca.
İşte bu yüzden ki hazır paketlere sarıldı gençler ve kutularını kıramayıp içlerinde kaldırlar.2 sene boyunca rockçı olup..diğer 3 seneyi clublarda geçirip sonraki hayatlarında çalışmaya başlayıp "pop" oldular..
